Logo Universiteit Utrecht

Universitair Dierenziekenhuis

Kennisbank

Droes

Droes is een bacteriële infectieziekte. Droes wordt veroorzaakt door de bacterie Streptococcus equi equi. Over het algemeen worden alleen de voorste luchtwegen en de bijbehorende lymfeknopen aangetast.

Verschijnselen

  • koorts
  • gebrek aan eetlust
  • zwelling van en abcessen in lymfeknopen
  • dikke pus uit de neus
  • verhoogde ademhalingsfrequentie
  • benauwdheid
  • verspreiding van de abcessen in het lichaam (verslagen droes)

Enkele weken na een droesinfectie kan ook morbus maculosus (een allergische reactie op de droesbacterie) optreden. De verschijnselen daarvan zijn:

  • sloomheid
  • koorts
  • geen eetlust
  • een dik hoofd en dikke benen (ook wel nijlpaardhoofd en olifantsbenen genoemd)
  • kleine bloedinkjes op de slijmvliezen, zoals aan de binnenkant van de mond en op de tong.

Er lijkt een verband te zijn tussen het ontstaan van ‘verslagen droes’ en morbus maculosus, en het gebruik van antibiotica. Hier is echter nog niet voldoende bewijs voor.

Diagnose

De diagnose droes wordt gesteld op basis van de verschijnselen en met behulp van de resultaten van een test. Door Streptococcus equi equi aan te tonen in de pussige neusuitvloeiing met behulp van een neusswab kan de diagnose bevestigd worden.

Behandeling

Droes is te genezen, maar het is zaak de dierenarts tijdig te waarschuwen. Dat geldt ook voor morbus maculosus.

Afhankelijk van de symptomen zal het behandelplan meer of minder uitgebreid zijn. De lymfeknopen in de keel, die geïnfecteerd zijn en daardoor opzwellen, kunnen benauwdheid veroorzaken. Dit kan leiden tot een levensbedreigende situatie. Wanneer uw paard zeer benauwd is zal de dierenarts daarom een tracheotubus plaatsen (een pijpje om het ademen te vergemakkelijken). In veel gevallen zal dit echter niet nodig zijn.

Als paarden eenmaal gezwollen lymfeknopen/klieren hebben, moet er gewacht worden tot deze opengaan of zover gerijpt zijn dat een dierenarts ze kan openen. Na het openen is het van groot belang de klieren elke dag goed te spoelen. Alle pus en het spoelsel bevatten veel bacteriën, wat de patiënt zeer besmettelijk maakt voor andere dieren. Let er dus goed op dat er tijdens het spoelen geen andere paarden in de buurt zijn.

De abcessen kunnen zich verder verspreiden in het lichaam van het paard. Op dat moment spreken we van ‘verslagen droes’. Onder andere in de buik kunnen abcessen ontstaan. Deze moeten en kunnen echter niet open gaan in de buik, omdat dat direct tot de dood van het dier zal leiden. Om het opengaan van de abcessen in de buik te voorkomen, moet het paard lange tijd antibiotica toegediend krijgen.

Verder is het mogelijk dat de paarden zich tijdens de droesinfectie een keer verslikken, waardoor pus in de longen terecht komt en een longontsteking veroorzaakt. Mocht deze situatie zich voordoen, dan is het van groot belang een dierenarts te waarschuwen.

Verder is het belangrijk dat uw paard voedsel binnen krijgt, dus probeer uw paard met lekkere hapjes, slobber en gras aan het eten te houden. In sommige gevallen zal uw dierenarts uw paard ontstekingsremmers geven.

Meer weten?

Deze informatie over droes is ontleend aan het artikel ’Droes, onschuldige kinderziekte of reële bedreiging?’ in PaardenSport, geschreven door prof.dr. M.M. Sloet van Oldruitenborgh – Oosterbaan van de Universiteitskliniek voor Paarden.

Waarom de Universiteitskliniek voor Paarden?

Een paard met droes moet geïsoleerd worden van de andere paarden op een bedrijf. Een paard met droes heeft doorgaans geen intensieve verpleging nodig en kan thuis worden verzorgd. Als er complicaties optreden kan uw dierenarts in overleg het paard aan ons doorsturen mits de Universiteitskliniek voor Paarden een isolatiestal ter beschikking heeft. De specialisten van de UKP hebben veel ervaring met droes en bij erg benauwde dieren kan zo nodig een adempijpje in de luchtpijp (tracheotubus) worden geplaatst.